Praat mee over linkse politiek.
Mensen die de Russische invasie van Oekraïne goedpraten, ze zijn nog steeds te vinden in het Westen. Het Twitterfenomeen Darth Putin neemt ze genadeloos op de hak. Hij heeft nu ook een boekje gewijd aan de kromme redenaties van Poetin-apologeten. Een recensie door Luuk van der Meer.
Tijdens de laatste Franse presidentsverkiezingen zei Marine Le Pen dat ze een 'présidente du quotidien' wilde worden, een president van alledag. Het geeft te denken dat juist extreemrechts de zorgen van alledag weet te kapen en het persoonlijke politiek maakt. Links moet weer een emancipatiebeweging worden. Verbind de burn-out van de planeet met een strijdbare analyse van Big Tech en de groeiende controlesamenleving, waarin publieke waarden eroderen en het leven verder versnelt.
De Linker Wang, de werkgroep religie van GroenLinks, en de Banning Vereniging, gelieerd aan de PvdA, gaan in gesprek over de inhoudelijke grondslagen van de linkse samenwerking. De directeuren van de wetenschappelijke bureaus van GroenLinks en PvdA, Noortje Thijssen en Tim 'S Jongers, schuiven aan.
Veel Nederlanders haken af. Ze voelen zich niet gehoord door hun overheid. Sterker nog, ze voelen zich in de steek gelaten. En geef ze eens ongelijk. Veel inwoners, met name buiten de Randstad, zien hoe hun omgeving verschraalt.
Als erkend fusiecriticus was ik in eerste instantie niet ontevreden met het discussiestuk van de wetenschappelijke bureaus. ’S Jongers en Thijssen erkennen de ecologische crisis waarin we zitten, net als de internationale dimensies van ongelijkheid en de vernietiging van de aarde. Maar wacht: welke zaken ontbreken? Dat is best veel.
Het discussiestuk van de wetenschappelijke bureaus is een uitstekende basis voor een inhoudelijk gesprek tussen GroenLinks en PvdA. Het benoemt de belangrijkste uitdagingen waar onze samenleving vandaag de dag voor staat, en doet een aantal goede voorstellen. Maar het ontbreekt nog aan scherpte.
De linkse samenwerking heeft een breder en dieper verhaal nodig, schrijft Tjeerd de Jong in reactie op het discussiestuk van de wetenschappelijke bureaus van PvdA en GroenLinks. Een verhaal dat bestaanszekerheid breder opvat. Een verhaal dat dieper gaat doordat het niet alleen het hoofd maar ook het hart raakt.
Het veelbesproken idee dat we nooit zo verdeeld waren als op dit moment, is empirisch gesproken kletskoek. Migranten, lhbti’ers, bewoners van grote steden en boeren delen de progressieve verlangens van gelijke behandeling en economische herverdeling. Dat besef kan PvdA en GroenLinks helpen bij een gezamenlijke strategie, betogen Menno Hurenkamp en Jan Willem Duyvendak.
Wereldwijd zoeken politici de oplossing voor de financiële en economische crisis in austerity policies: een streng beleid van bezuinigen en het terugdringen van schulden. Een bekritiseerde oplossingsrichting (leestip: 'Austerity, the history of a dangerous idea' van Mark Blyth), maar wel een die stand lijkt te houden. Linkse partijen staan er bij en kijken er naar. Om vervolgens te grijpen naar een favoriete maatregel: het inkomensafhankelijk maken van voorzieningen en uitkeringen. Als we dan toch bezuinigen, laten we dan in elk geval de lage inkomens sparen. Dat klinkt sympathiek en past bij de door links gewenste solidariteit tussen rijk en arm. Maar is het eigenlijk wel zo'n goed idee?