De huidige Nederlandse landbouw overschrijdt aan alle kanten ecologische grenzen. Deze notitie, geschreven voor de GroenLinksGesprekken over duurzame landbouw, bepleit een omslag naar natuurinclusieve kringlooplandbouw. De notitie stipt enkele politieke instrumenten aan die kunnen worden ingezet voor het bevorderen van deze omslag, met oog voor de boeren die erdoor geraakt worden.
Richting 2050 moeten circa tien miljard monden worden gevoed. De kunst is een nieuwe groene revolutie zo te laten plaatsvinden dat de voedselproductie duurzaam wordt. Dat laatste is nu nog lang niet het geval. Integendeel, alle succesverhalen ten spijt vormt de landbouw in Nederland een bedreiging voor klimaat, natuur, leefomgeving en volksgezondheid.
Laat ik beginnen met iets over mezelf en mijn generatie te zeggen. Als kind van de jaren negentig groeide ik op ten tijde van ‘het einde van de geschiedenis’.
Het kost twee keer zoveel energie om de materialen te maken waarmee we een huis bouwen dan om die woning te verwarmen. Toch focust de overheid zich alleen op isoleren als middel om energie te besparen tijdens het wonen. Op deze manier blijft de vermindering van de CO2-uitstoot in de bouw beperkt en zal Nederland het doel van 49 procent reductie in 2030 nooit halen. De oplossing is simpel: gebruik biobased isolatiematerialen.
Europa moet meer grondstoffen uit eigen bodem halen, vindt de Europese Commissie. Is dat een heilloos plan, omdat mijnbouw een bedreiging vormt voor de Europese natuur? Of is het juist een loffelijk streven, omdat onze huidige import van grondstoffen andere landen opzadelt met de milieuschade? Daarover discussiëren de Europese Groenen eind november. Jouw mening is welkom.
Het is één van de grootste ergernissen in ons land: zwerfafval. Hoe kunnen we de strijd tegen zwerfafval winnen? Daarover praat Sanne van Keulen met Merijn Tinga, beter bekend als de Plastic Soup Surfer en met Dirk Groot, vooral bekend als de Zwerfinator.
We leven met bijna 8 miljard mensen op de wereld. In 2050 stijgt dat naar verwachting naar 10 miljard. Hoe gaan we al die monden voeden, zonder verdere klimaat- en milieuschade? Is natuurinclusieve landbouw de toekomst of moeten we het hebben van technologische innovaties? Daarover gaat deze Groene Gasten!
De energie loopt uit energiecoöperaties, het vertrouwen lekt weg bij bedrijven die aan duurzaamheid werken. De overheid biedt hun geen stabiel en voorspelbaar belastingregiem. Dat komt doordat er een olifant in de kamer stond tijdens de onderhandelingen over het Energieakkoord.
Nederland wil aardgasvrij worden. Daarom worden steeds meer huizen verwarmd door biomassa te verstoken. Is dat wel duurzaam? Wethouders spreken voorzichtig van een ‘tussenoplossing’ in de energietransitie. Maar als de CO2 wordt opgeslagen onder de zeebodem, kunnen biomassacentrales nog decennialang een nuttige rol spelen.
Juni 2016: de Britten verbazen vriend en vijand door in een referendum – met krappe meerderheid – te stemmen voor een vertrek uit de Europese Unie. Terwijl in Groot-Brittannië de kruitdampen neerdalen, ontvouwt zich een dubieuze politiek in Turkije, zijn de Verenigde Staten in de greep van de meest bizarre presidentskandidaat ooit, en is in Frankrijk al maanden de noodtoestand in werking. Om het nog gekker te maken, ligt het voorstel ter tafel om het Antropoceen, het geologische tijdperk van de mens, uit te roepen: ook moeder Aarde ontkomt niet aan onze krachten en kwinkslagen. Deze ‘zware’ opsomming signaleert echter eerder een politiek probleem dan een existentiële zaak. Aan de hand van de ‘Brexit’ en een ‘duurzaamheidsverkenning’ uit 2004 bekijk ik hoe de Groenen het politieke debat een constructieve draai kunnen geven en in de nieuwe politiek voorop kunnen gaan lopen.